گاه نوشت هاي پارسا

دنياي رنگارنگ اينترنتي

يه شعرِ خاص

۸۲ بازديد

در خيالات خودم

در زير باراني كه نيست

مي رسم با تو به خانه،

از خياباني كه نيست

 

مي نشيني روبرويم،

خستگي در ميكني

چاي مي ريزم برايت،

توي فنجاني كه نيست

 

باز ميخندي و ميپرسي

كه حالت بهتر است؟!

باز ميخندم كه خيلي،

گرچه ميداني كه نيست

 

شعر مي خوانم برايت،

واژه ها گل مي كنند

ياس و مريم ميگذارم،

توي گلداني كه نيست

 

چشم ميدوزم به چشمت،

مي شود آيا كمي

دستهايم را بگيري،

بين دستاني كه نيست..؟!

 

وقت رفتن مي شود،

با بغض مي گويم نرو...

پشت پايت اشك مي ريزم،

در ايواني كه نيست

 

مي روي و

خانه لبريز از نبودت مي شود

باز تنها مي شوم،

با ياد مهماني كه نيست...!

 

بي تو

اين كار هر روز من است

باور اين كه نباشي،

كار آساني كه نيست..